ساده می توان محاکمه ات کرد. مگه میشه باشی و تنها بمونم.

هی فلانی زندگی شاید همین باشد . لمس کن کلماتے را کہ . تا بخوانے و بفہمے چقدر جایت خالیست. لمس کن نوشتہ هایے را. کہ از قلبم بر قلم و کاغذ مے چکد. لمس کن گون ہ هایم را. لمس کن لحظہ های م را. تویے که مے دانے من چگونہ عاشقت هستم. لمس کن این با تو نبودن ها را. من عاشق دستانی هستم که گرمایش را لمس نکرده ام. من عاشق چشمانی هستم که نگاهش از من دریغ است.

سلام دوستان این وبلاژ فقط واسه دل خودمه مخاطب خاصی مدنظرنیست. چشم هایم را می بندم. زبانم را گاز می گیرم. ولی حریف افکارم نمی شوم. آغوشت راامشب بمن می دهی! برای گفتن چیزی ندارم. امابرای شنفتن حرفهای توگوش بسیار. مگرخدایت نباشدکه تواینگونه بغض کنی. نگو بار گران بودیمو رفتیم. آخه اینها دلیل محکمی نیست. بگو با دیگران بودیم و رفتیم.