صفحه در حال بارگذاری است! لطفا کمی صبر کنید. اختلاف نظر عمیق بکام و پاریسن ژرمن.

روزهایی از این زندگی دلگیر میشوم. روزهایی که از این قفس قصد رهایی دارم ولی توان پر کشیدن نیست. دنیایم جور دیگری میشود . و من هستم و کارنامه ای که هر لحظه گناهانش ان را پر میکند . گمانم این است که خودم هستم و خودم . و هیچکس نظاره گر اعمالم نیست . او فرمان میدهد من با او همراه میشوم. ان روزی که همه پر کشند و من مانم کنج قفس. نه توبه ات اثر دهد.

پس از هرگز خدا را شکر. بنگر به خود و بین که چقدر باطلی ای دل. آسودگی ما همه از لطف امام است. از فیض حضورش تو چه بی حاصلی ای دل. دنیا به کناری زن و از او خبری گیر. این است تعبد و تو دریا دلی ای دل. گر عاشق رویش شوی و دل بسپاری. والله که پر سودی و پر حاصلی ای دل. گر در پی دیدار امامت تو نگردی. همواره بدان در ره او کاهلی ای دل. رضوان که دلش خون شده عمری ز فراقش. گوید که تو ای دل تو چرا غافلی ای دل. آخرین جمعه سال است کجایی آقا. وقتی میان صحن جامع,.