بشنو از خواف از کویرو از دیار ماندگار. پرورانده او به دامن صد هزاران یادگار. با نام اوکز او همه هستی فراهم. از اوتلاش وجنبش ذرات عالم. رب جبال وصخره ها تا قله قاف. رب خراسان وکویر تشنه خواف . از خواف گفتم دردی اندر سینه افتاد. دردی به دل از ماتمی دیرینه افتاد. هر سال با این دردها درخواف دیدار . هرشب زدرد خواف تاشبگیر بیدار. قطعه شعری کوتاه در احوال خواف.

من واین همه حرف فرهنگی مذهبی. به گفتار پیغمبرت راه جوی. دل از تیرگیها بدین آب شوی. که خورشید بعد از رسولان مه. نتابید بر کس ز بوبکر به. عمر کرد اسلام را آشکار. بیاراست گیتی چو باغ بهار. پس ازهر دوان بود عثمان گزین. خداوند شرم و خداوند دین. چهارم علی بود جفت بتول. که او را به خوبی ستاید رسول. درود ملک بر روان تو باد. بر اصحاب و بر پیروان تو باد. عمر پنچه بر پیچ دیو مرید. چهارم علی شاه دلدل سوار.