سلام من برگشتم بعد از یه مدت طولانی. دیگه وقت نمیکنم اینجا رو آپ کنم. اما هروقت که تونستم حتما میامو آپ میشم. حالا اومدم یه چیزی بگمو برم. من یه روم زدم اما چون تازه راه افتاده یه خورده خلوته. اگه دوس داشتین بیایین اونجا هم بهم سر بزیند. هرچن الان یه خورده خلوته. اما کم کم شلوغش میکنم.

از عدالت نبود حکم نمودن به گمان . دلم تنگ است برای شانه های صبر. چه شد آن حرمت دلها. چه شد آن عهد و آن پیمان. کجا گم کرده راه شب. سبو در دست و راه کج. فغان از دست این وجدان. فغان از کج رو نادان. خداوندا نشانم ده حقیقت را. و محو کن راه ظلمت را. تورا گم میکنم هر شب زدستانم. و من تنها و بی همراه. زمین در زیر پاهایم نفس را تنگ میگیرد.

حامیان توافق خوب و استقلال علمی. حرف های یه پسر 18ساله. نمیدونم تا حالا اومدی وبم یا نه. اگه اومدی که باید بدونی از چی مینویسم. پس اگه دنبال شادی و خنده و . این وبلاگ خیلی برام عزیزه. از دوران راهنماییم تا الان هر از گاهی نوشتم. خیلی وقتا آروم شدم با نوشتن. الان دیگه دبیرستان و کنکورم تموم شد. این وبلاگ تموم خاطرات این چند سالو واسم زنده میکنه. منمو یه اتاق ساکتو آهنگ غمگین. خیلی دوسداشتم یکی باشه که باهاش دردو دل کنم ولی نیست.

و وقتی عشق فرمان می دهد. عشق فرمان داده که به تو فکر کنم. روز و شب زیر لبم اسم تو رو ذکر کنم. من به آن می ارزم که به من تکیه کنی. گل اطمینان را تو به من هدیه کنی. من به آن می ارزم که در این قربان گاه تو به دادم برسی. تو نجاتمم بدهی از غم بی هم نفسی. تو به آن می ارزی که گریه بارانم را به نو تقدیم کنم. من به آن می ارزم که به من تکیه کنی. گل اطمینان را تو به من هدیه کنی. تو به آن می ارزی که اسیر تو شوم.