با سلام خدمت دوستانی که به این وب اومدن. برای مشاهده وبلاگ جدید من. ممنون منتظر نظرات زیباتون هستم. این بار یه بار دیگه برگشتم با یه شعر به مناسبت اول مهر و بازگشایی مدارس. شعری که برای بدست اوردن و نوشتنش تو وبلاگم خیلی زحمت کشیدم. در مجالي که برايم باقيست. باز همراه شما مدرسه اي مي سازيم. که در آن همواره اول صبح. مهربانيست که ما را به نکويي. و به خود مي خواند. دوزخي دارد به گمانم -.

تواز تبار بهاري چگونه بي تو بمانم. شميم عاطفه داري چگونه بي تو بمانم. تواز سلاله نوري تو آفتاب حضوري. به رخش صبح سواري چگونه بي تو بمانم. تويي كه باده نابي و گر نه بي تو چه سخت است. تمام عمر خماري چگونه بي تو بمانم. ببار ابر بهاري هنوز شهره شهر است. كرامتي كه تو داري چگونه بي تو بمانم. بيا به خانه دلها كه در فراق تو دل را. نمانده است قراري چگونه بي تو بمانم.