همونی که بهش زخم زبون زدی. زمزمه ی کوچه باغ شاه تور. أن الارض یرثها عبادی الصالحون. هر چی تو دوست داری. جیغ بنفش در ساعت 25. بیا ای دل از این جا پر بگیریم .

غمگینم و غم را دوست دارم. حرف تازه ای نیست . جز آنکه دلم شکسته است. در تمام آینه ها تصویر من ترک خورده است. من همان لبهای ساکت را به اختیار د ارم. در انتظار شکستن سکوت به سر میبرم. اشک تازه ای نمی چکد از گونه های تر من. آب از سرم گذشت! .

روبروی دیوار حرف میزنم با هیچکس. همین گوشهای ناشنوای سایه ام کافیست . که پیاده رو ها را. بین ما آدمها هیچ چیزی نیست . دلم گرفته از دلم که از تو دوووووووره.