در این شب آهسته با صادق رحمانی.

نامه ی اعمال امت را. دوشنبه ها و جمعه ها مرور می کند. همین قدر می دانم که دوشنبه. خانه ی مادرش را به آتش کشیده اند.

اول تو را خدای کریمان تو را سپاس. آخر تو را رحیم رحیمان تو را سپاس. گاهی یه اتفاقاتی تو زندگی می افته که آدم حس میکنه خدا نگهش کرده. آرزو میکنم تو سال جدید زندگی عزیزانم سرشار ازین لحظات باشه. حتی اگه هزار بار دیگه به خاطرش دست بی نمکت رو داغ کنی.

هر که دارد هوس کرب وبلا بسم الله. باشد قرار و وعده ی ما جنت الحسین ع. اینجا برای سینه زدن جایمان کم است. از اعمال 17 ربیع الاول زیارت امیرالمومنین علیه السلام ست. کاروانی در راه ست . هر که دارد هوس بوی حرم بسم الله. تاریخ اعزام 27 دی ماه. انشالله روز 17 ربع الاول حرم امیر المونین و شب جمعه کربلا.

یاران سی د خ را سا نے. دلبسته ی یاران خراسانے خویشم. دست سیاه اهرمن گشته نمایان. بهر جدایی بین این جمع مسلمان. این بی حیا فرزند نا مشروع صهیون. شمشیر کینه بسته بر اسلام و ایمان. تکفیر و نیرنگ شیاطین سیه پوش. آتش زده بر اتحاد و کرده ویران. باید که وحدت باردیگر جان بگیرد. تا سبز گردد عاشقی در سایه آن. حبل المتین آن ریسمان مهربانی. بر گرد آن هر غفلتی گردیده جبران. قلب تمام مومنان در راه احمد. معطوف گردیده به ذکر رب سبحان. شیعه و سنی در کنار هم چو دریا.

چهارشنبه 12 شهریور1393 ساعت رضایزدانی. و لال کرده جهان را سکوت یکسره اش. برای او که غریب ست بین یاران هم-. چه تنگ بود جهان با تمام گستره اش. قیامتی شده هر مجلس مناظره اش. هزار کاتب مروی نشسته اند به راه. که او دوباره بگوید ز شوق ودلهره اش. گذشت و شور به پا شد میان نیشابور.