در ازل بست دلم با سر زلفت پیوند. ایام امتحانات چند کلمه ای با دوستان عزیز. بسم الله الر حمن الر حیم. هرچقدر که بیشتر می گذره بیشتر متوجه میشم که خدا چه لطفی در حقم کرده که همسری مثل محمد بهم. کلا تو دوران امتحانا از سر کار که میومد مشغول آماده کردن شام بود بعضی اوقات هم مشغول انجام تحقیقات. یکبار هم تو این مدت نه غر زد و نه بداخلاقی کرد بلکه برعکس طوری رفتار میکرد که انگار من برای اون کلی کار. هرچقدر که بیشتر می گذره بیشتر از خدا می خوام که برام حفظش کنه و سایه گرمشو بالای سر من و بچه.

برای مدت زیادی یا شایدم دلیل دیگه ای داره. هوای اون روزی رو کرده که تو بین الحرمین نشسته بودم و خیره. ناخودآگاه بارون اشکام جاری میشدن. سرشار از دلتنگی ام برام دعا کنید.

سلام دوستان امید وارم از این شعر خوشتون آمده باشد! این یکی از اون شعرهایی یه که سر کلاس علوم می نویسم وقتی حوسلم سر میره! احساس میکنم باران را روی صورتم. من میدانم برای چه آسمان می گرید. برای اینست که تو مرا نمی بینی. برای اینست که دلش برای قلب تنهایم می سوزد. برای اینست که قلبهای مان بهبود نمی یابد. برای اینست که روح من توسط تو فراموش شده است. برای اینست که نوری برای ما نمی درخشد. برای اینست که قلبهای مان شکسته اند. باد ما را دلداری میدهد.

به تنهایی عادت کن! وقتی که دنیا فرصت نمی دهد. که دلخوشی هایت دوامی داشته باشد . به بهانه سفرم به تبریز. با من برنو به دوش یاغی مشروطه خواه. عشق کاری کرده که تبریز می سوزد در آه. موی من مانند یال اسب مغرورم سپید. روزگار من شبیه کتری چوپان سیاه. هرکسی بعد از تو من را دید گفت از رعد و برق. کنده ی پیر بلوطی سوخت نه یک مشت کاه. خدا ت نه ته دو با.

با سلام خدمت دوستان عزیز. این وبلاگ دریچه ایی است برای آشنایی هرچه بیشتر دوستان و علاقمندان به ادبیات پایداری ایران و جهان به ویژه نویسندگان نوپا و مشتاق به این ژانر ادبی. com ارسال نموده تا در اسرع وقت پاسخ داده شود. ضمنا آثاری که در چارچوب ادبیات پایداری 8 ساله کشورمان مورد پذیرش قرار گیرد مقدمات چاپ آن فراهم میگردد.