عمری در آستانه به سر شد به این خیال یک آن به پرنیان حضورت بخوانی ا م . خود را به تمسخر گرفته ام. از غم و اشک مینویسم . من همه آنچه میگویم هستم و هیچ نیستم. یک وقت هایی تمام روز و شبمان را در پیامرسان اینجا میگذراندیم. زمانی نسبتا زیاد! مرگ آرزو ها دردناک است .

باران بهانه بود تا زیر چتر تو تا انتهای کوچه بیایم! تو ذکر مرا بخوان. روز از پس روز دانه به دانه تسبیح گرداندم. به تسبیح می ماند زندگی این روزهایم. تسبیح به سخن آی و این بار تو ذکر مرا بخوان. آشکار کن آنچه به آتش کشید مرا که تو همدم دستان منی و گواهی که. من چه با درد نوشتم و او چه با لبخند به آتش کشید. من چشم فرو بستم بر این آتش . میگویند روح جاودان است ومثلا او همان اوست و تو نمیشود.

با یکی از هم لینکیا تصمیم. گرفتیم واسه جلوگیری از پشه پروندن. آدرس لینکای همو بذاریم توی وبای هم تا تبادل مخاطب کنیم. زیر دندونات حسش کن خخخ. زدیکی نیست بگه آخه حیوون. ای الاغی که میری تو دستشوئی.

احاطه ات نمی کنم تا مال من شوی. ولی اگر بیایی و بمانی. مهم نیست که قفل ها دست کیست. مهم اینست که کلید ها دست خداست. از ته دل دعا میکنم که در این روز آخر سال. شاه کلید تمام قفل ها رو از خدا عیدی بگیری. در این نوروز باستانی . خیال آمدنت را به آغوش خسته می کشم.