مرگ یک هیچ بزرگ است و دنیا همه هیچ. من و تو گمشده در وسعت یک عالمه هیچ. دل هر آینه لبریز جهان من و توست. پس هر آینه اما همه هیچ و همه هیچ. دم رفتن همه از بغض زمین می گویند. از تو اما نش نیدیم در آن دمدمه هیچ.

از همراهی های گرم و صمیمانه ی شما عزیزان ممنونم. خدایا جایی زیبا تر از بهشت بیافرین. برای زیر پای مهربان مادرم میخواهم. دنیا را نگه دارید! در سرز.

گناه من انسان بودنم و انسان کاری ندارد جز گناه . ممنون از همه دوستايي كه گه گاهي به اينجا سر ميزنن و پيگير آپ شدن وبن. ولي متاسفانه دغدغه ذهنيم و كاراي روزمره طوري سرگرممون كرده كه ديگه وقت و حالي نميمونه در هر حال خوشحال شدم ديدم نظراتتونو. تا اطلاع ثالثيه خدانگهدار همتون.

فرقت زیاده گشت و دلم بی نصیب ماند. بی هیچ تعارف دلم خیلی برای اینجا تنگ شده. بیش تر از آن که بشود اسمش را تنگ گذاشت. گرفتار حس عجیبی شده ام که دست ذهنم را بسته و نمی گذارد چیزی بنویسم. کلمات از زیر زبانم فرار می کنند انگار بدشان میاید به نام من در هوا جاری شوند. همیشه عادت داشتم حرفهای دلم را اینجا بازگو کنم اما چند وقتی است که دلم با من قهر است. فکر کنم از من ناامید شده. دیگر برای دل خودم هم محرم نیستم. دلم را نمی دانم اما خودم می خواهم که زود برگردم. هیچ کس لیاقت اشک های تو را ندارد.

کار من - تفریح من است.