اندر مضرات دانشگاه تهران! حزب الله را اینگونه بشناس . یا امیر المومنین روحی فداک. سجاده ای پر از یاس. سروده های عمه خانوم! بر و بچه های ارزشی. جنبش وبلاگی حمایت از قیام مردم مظلوم بحرین. بوی هجرت می آید . من اجل تراب البحرین اصبحناشهداء. اندر مضرات دانشگاه تهران! دریغ از یک بار روی خوش! اینجاست که همین آدمیزا.

دردهای خود را مثل کفشهای پاشنه بلند می پوشند! مهم نیست چقدر اذیت می شوند. شما فقط زیبایی آنها را می توانید ببینید. کودکی ها شاد و خندان باز گرد. باز گرد ای خاطرات کودکی. بر سوار اسب های چوبکی. درسهای سال اول ساده بود. آب را بابا به سارا داده بود. درس پند آموز روباه و خروس. روبه مکار و دزد و چاپلوس. فیل نادانی برایش موش بود. با وجود سوز و سرمای شدید. تا درون نیمکت جا می شدیم.

آنگونه در دنیا زندگی کن که گویی مسافری . آقای سید محمد امین جعفری حسینی. آقای سید محمد جواد شرافت. یک بار دیگر دستهایم را رها کرد.

که حقیقت را بیشتر درک کنی. حجاب ها را پس بزن. تو اگر در سایه نباشی. که به او نمی آمد. من را مگذار من بماند. من را مگذار من بماند. من را مگذار چون غریبی. آواره و بی وطن بماند. مگذار همیشه داغ این بغض. در حنجره ی سخن بماند. بین من و تو همیشه هر درد. رازی ست که کاملا بماند. می خواستم از خودم بگویم.

به عشق امام مهربانمان در این روزهای آخر شعبان مهربانی کنیم و ببخشیم تا خدا هم ما را ببخشد. اللهم صل علی محمد وآل محمد شجره النبوه. حقیقتا ایوان نجف عجب صفایی دارد. حسرت زیارتشان را بر دلمان مگذار. حلول ماه شعبان بر عا. چقدر سخت دل کند آن ضریح قددیمی .