آن قدر قبول دارم که دیگر مثل آن اوایل بی قراری نمی کنم. ولی دیگر یاد گرفتم رسم زندگی را. یاد گرفتم من قرار است عبد باشم و نه سلطان. ولی باز هم ادای سلاطین را درآوردم.

داشتن قلت دیکطه ای در این وبلاگ شدیدا بلامانع است. با خودم فکر می کردم کاش مادر نداشته باشند. کاش مادر پیش تر ها رفته باشد. یعنی جدی فکر می کردم هیچ مادری تاب ندارد بداند این همه مظلومیت بر فرزندش گذشته باشد . بچه اش به اسیری مرده است. ناز دانه اش مجروح و بیمار کشته شده. چه رنج ها و شکنجه ها کشیده و رفته. او که سالها در خفا گریه کرده بود که دشمن شاد نشود. و باز خواهر که بعد از برادر می ماند و می سوزد.

همیشه زود پز باش! یه قلم هم کمه. يك صفحه ي كاغذ كوچيكه . ممكنه جوهرش تموم شه . يااين كه اين همه دعا روي يك صفحه ي كوچيك جا نشه. به جاي يك صفحه كاغذ يك قلب كوچيك منتظر خوبه وبه جاي يك قلم هم زبون عاشق كافيه . امانه مي ترسم قلبم از كار بيفته . اون وقت ديگه هيچ صفحه اي نيست كه از خدا بخوام براي ظهورتت. عجله كنه وشايد هم زبونم لال بشه ديگه . خوب بهتره بگم هفت اسمون با وسعتش وهفت دريا باهمه ي زلالي اش كاغذ وجوهرم بشوند . عمر دلواپسي قلب كوچيكم فرجي مي كنه براي همه ي دل هاي شكسته .

اما عده ای تو را می ترسانند. انگار می چینند بال های اشتیاقت را . انگار می بندند پر پروازت را. تا دیروز می گفتند برای پریدن به جز بال اسمان نیز لازم است. اما امروز من می گویم به جز بال و اسمان دل بی واهمه نیز لازم است . دلی به رنگ اسمان که تورا لایق ابی بی منتهایش کند. چند وقتی است که پریده ام شکوهش بی مانند است باید بپری تا حسش کنی. به خدا اعتماد کن! .

زمین سیاره ایست که امکان دارد روزی ستاره شود. خاکستر این شراره دیگر سرد است. دلم می گوید نیست! به عکس توی شناسنامه نگاه می کنم . دلم همیشه راست می گوید.

سلام به همه ی دوستان گرامی. خبر خوبی ندارم براتون چیکارش میشه کرد دیگه دست خودم نیست باز اومدم که همه رو خبر دار کنم. یاسی عزیز الان تو بیمارستانه و معلوم نیست کی مرخصش کنن زیاد نمیتونم موضوع بیمارستانش رو واضح و روشن بگم. شاید راضی نباشن فقط اومدم بگم که احتیاج شدید به دعای شما دارم بیایید همه مون یا چند صلوات و یا سوره الرحمن رو.