اندوه که از حد بگذرد. اندوه که از حد بگذرد جایش را میدهد. به یک بیاعتنایی مزمن! دیگه مهم نیست بودن یا نبودن! دوست داشتن یا نداشتن! دیگه حسی تو رو به احساس کردن نمی کشاند! در آن لحظه فقط در سکوت غرق میشی. و فقط نگاه میکنی, نگاه! نوشته شده در شنبه 25 آذر1391 ساعت توسط B E N I T A. یکی باشه که بغلت کنه . ح رم نفس هاش تنت رو داغ کنه . عطر دستاش موهاتو نوازش کنه .

ЗДЕСЬ ВЫ МОЖЕТЕ ПРОЧИТАТЬ МОИ СТИХИ И НАПИСАТЬ. МНЕ О ВАШИХ ВПЕЧАТЛЕНИЯХ ИЛИ О ЧЕМ-НИБУДЬ ДРУГОМ. Никогда я не был в инетернете. Поэма про соседа и переезды. Я другой такой страны не знаю. Никогда я не был в. Когда я есть хотел, но нечего мне было. Я наконец-то понял, что мешало.

زندگ ی ه م پیر می ش ود. بر روي دوش تمام پيك هاي دست نخورده. I know that the spades are swards of soldier. I know that clubs are weapons of war. I know that diamonds mean money for this art. به تمامشان وعده می دهی که می نویسی شان. همه چیز را به خاطر میسپاری. اما همین که صفحه ی سفید را میبینی ذهنت خالی میشود از حرف. شاید بهتر است بگویم حرفهایت را گم میکنی! به اوج خستگی-من.

Saturday, August 17, 2013. A small group of Orange Feast-ers met up this Friday to chase away the winter chills with some spiced culinary delights. We all sampled a small portion of each spice-rubbed loin, served up with some roasted beetroot, feta, and rocket salad, and some caramelised onion couscous, and decided on which blend we each preferred. Next up, Shara made churros, which we rolled in cinnamon and sugar, and served with chocolate sauce, and we sampled.

The best things in life are unseen, thats why we close our eyes when we kiss, cry, and dream. حالتی که زیاد پیش میاد! چهارشنبه پنجم بهمن 1390. یکی اینجا هست اما نیست ولی هست! دوشنبه سوم بهمن 1390. هیچوقت در مورد چیزی زود قضاوت نکنید! جمعه بیست و سوم دی 1390. پنجشنبه بیست و دوم دی 1390. سه شنبه بیستم دی 1390. سه شنبه ششم دی 1390. مسواک زدن به سبک مردونه! .