بالاخره چهارده خرداد پايان يافت و وبلاگ موج. سخت است اين موج را تمامشده پنداشت و پاياني براي آن فرض گرفت و به واقع نيز اينچنين نيست. براي موج رخ داد ك.

دوست داریم همه ی وجودمان خالص برای شما. و به تنهایی و از هیچ کس انتظار مزد و تشکر نداشته باشیم. و به تنهایی و غربت خدمت به شما دلخوش باشیم. وجود نازنین شما و همراهی وپیوند با شما. نوشته شده در دهم فروردین ۱۳۹۴ساعت توسط مجنون کربلا. نوشته شده در بیست و دوم اردیبهشت ۱۳۹۳ساعت توسط مجنون کربلا.

این خطی از حکایت مستان کربلاست. بگذار بی شمار بمیرم به پای یار. در هر قدم دوباره مرا نیمه جان ک نند.

نگاهش مثل آدم بزرگ هاست. و براستی بزرگ است نگاه پاک کودکان. من با این نگاه زندگی می کنم. راستی چقدر مادر بودن احساس تلخ و شیرینی است. آن مرد در باران آمد باران بصیرت ها و وحدت ها . بارانی که برای پابرهنگان رحمت بود و برای اهل زر و زور مثال سجیل. عکس امام از توی ماه در آمد و دقیقا رفت جای خورشید نشست. آنقدر که برای پاسخکو نبو.

قرار نبود فقط فراموش نشه! قرار بود همه چی بخاطرش فراموش بشه! من اهل جنوبم. اهل حاشیه نگاری غیرتمندانه بر صفحه ایران. اهل سرزمین نخل های نجیب حیاط خانه مان. اهل یک آسمان پر از روشنی و راه شیری که چلچله ها در بهار و سارها در پاییز آذینش می بندند. اهل کوچه باغهای سادگی و پشت بامهایی که اکثرشان هنوز نجیبند. اما سه عشق فرازمانی وفرامکانی مرا به تهران پیوند می دهد.

آن گاه که در دنیا از من نشانی نماند. و یاد و نام من. از ذهن و دل آفریدگان پاک گردد. و من چون فراموش شدگان. توضیحات بیشتر در پروفایل مدیریت. یا ابا صالح المهدی ادرکنا. و خداوند عشق را آفرید. دلم را نمی توان گفتن. که هر چه بیشتر گویم. می تازد و ما در. باید کوزه ی خالی صبرمان.

بحث سر پست وقتي بهايي علم هوا ميكند. و پيامي است كه بيت العدل بهاييان به مناسبت جشن عيد رضوان شان داده است.