حرف های خودمونی عاشق و معشوق. به خدا حافظی تلخ تو سوگند نشد. که تو رفتی ودلم ثانیه ای بند نشد. لب تو میوه ممنوع ولی لبهایم. هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد. با چراغی همه جا گشتم وگشتم در شهر. هیچ کس هیچ کس اینجا به تو مانند نشد. هر کسی در دل من جای خودش را دارد. جانشین تو در این سینه خداوند نشد. خواستند از تو بگویند شبی شاعرها. بنظرم وقتی عشق و دوستداشتنی نباشه نمیشه زندگی کرد.

دانش نه در آسمان است که بر شما فرود آید و نه در زیر زمین تا برایتان بیرون آید بلکه دانش در دلهایتان سرشته شده است . به آداب روحانیان متأد ب شوید تا برایتان آشکار گردد . انجمن ارتباط با ارواح و طهارت روحی. لیست کل یادداشت های این وبلاگ. ارتباط با ارواح و سیروسلوک. انجمن ارتباط با ارواح و سیروسلوک.

حرف های دل یه دختر کوچولو. من خرابم زغم یار خراباتی خویش. فراموش کردم که باید فراموشت کنم. من ان موجم که ارامش ندارم. گفته هایی از نگفته ها.

این وبلاگ توسط یه دختر دیگه هک شد . حالا من هر چی هم جفنگ ببافم و به خورده شماها بدم تفصیره خودتونه! از یه آدمه خسته ی گرسنه ای که توی سوال های بی جوابش مونده جز این انتظاری هم نمی ره .

از به چالش کشیده شدن باورهایت نترس. وگاهی از سمت اندیشه های دیگران بیندیش. شاد بودن هنر است! که خود کلیشه می شویم.

هیچ اگر سایه پذیرد من همان سایه هیچم. مستي نه از پياله نه از خم شروع شد. از جادة سهشنبه شب قم شروع شد. آيينه خيره شد به من و من به آيينه. آن قدر خيره شد كه تبسم شروع شد. خورشيد ذرهبين به تماشاي من گرفت. آنگاه آتش از دل هيزم شروع شد. وقتي نسيم آه من از شيشهها گذشت. بيتابي مزارع گندم شروع شد. از فال دست خود چه بگويم كه ماجرا. از ربناي ركعت دوم شروع شد. در سجده توبه كردم و پايان گرفت كار. تا گفتم السلام عليكم . آيين عشق بازي دنيا عوض شده ست.

چهارشنبه سی و یکم فروردین 1390. یکشنبه بیست و هفتم تیر 1389. درسکوت سرشار قطره های باران. زمان نوازش لحظه های با تو. سه شنبه بیست و هشتم اردیبهشت 1389. خورشید در میانه آسمان است. شانه هاي شب را به لرزه انداخت! او را به تولدي دوباره وعريان.

در جواب به یک متن سروده شد. هر آنچه درد می کشم. فنا شود هر آنچه خوب و شاد بود. سپردمش به دست باد و خود بخواب می زدم! زمین و آسمان من. همه به باد رفته است و قلب من شکسته است -. ظ توسط س محمودی نظرات . برای توصیف هنری به کار می رود که در آن سنت طبیعت گرایی به سود تحریف ها و اغراق ها در شکل یا رنگ که عواطف یا حالات درونی هنرمند را بیان می کند کنار گذاشته شود.