امیدوارم حال دل همتون خوب باشه. امروز خیلی اتفاقی بعد از سال ها یاد اینجا افتادم. به سختی و بازیابی چنتا کلمه عبور تونسم وارد شم. و طی این گذشتنش چقد چیزا رو عوض میکنه. چه چیزایی که نمیبره با خودش و چه چیزاییم که نمیاره. یادش بخیر اون موقع باید پشت این صفحه های crt گنده میشستیم و جیغ جیغای dial up رو گوش میدادیم تا وصل شه. الان هرجا با یه گوشی فسقلی راحت میتونی بیای. اون موقع وبلاگارو واسه دل خودت مینوشتی. اون موقع هامجازیا خیلی واقعی تر بود.

سلام من برگشتم بعد از یه مدت طولانی. دیگه وقت نمیکنم اینجا رو آپ کنم. اما هروقت که تونستم حتما میامو آپ میشم. حالا اومدم یه چیزی بگمو برم. من یه روم زدم اما چون تازه راه افتاده یه خورده خلوته. اگه دوس داشتین بیایین اونجا هم بهم سر بزیند. هرچن الان یه خورده خلوته. اما کم کم شلوغش میکنم.

کسی نیامده جز او سر قرار خودش نشسته غرق تماشای شیعیان خودش چه انتظار عجیبیست اینکه شب تا صبح کسی قنوت بگیرد به انتظار خودش. عشق و مهربانی تو را.

آنان که بیشتر از عشق دم می زنند. کمتر از آن بهره برده اند. اعمل انسانها هستند که قابل استناد و توجه اند. لحظات زندگی ات را با کسی بگذران که نه الزاما هم درد تو. تاابد عشق تو مرا بس. لیست کل یادداشت های این وبلاگ.