صحبت از خاطره ایست که نشسته لب حوض. یک روز آفتابی بکشی که نور آفتاب تا میانه اتاق آمده باشد.

برف میاد این عکسو خودم گرفتم از خیابون سر کوچمونه. محصور در تمام ترس های کودکی. اگر اراده ای بر این قرار باشد. سایه حضور سنگینت هنوز اینجاست. و مرا تنها نمی گذارد. گویا این زخمها نمی خواهند درمان شوند. این درد بیش از اندازه حقیقی است. که زمان نمی تواند آن را التیام ببخشد. بی خیال خواستم کمی باهاتون درد دل کنم .

احساس سوختن به تماشا نمی شود. تصميم گرفتم مطلباي جالبو هم بذارم بعضياشون واقعا قابله تا مله. روزها میگذرد و ما همچنان در نافرمانی خدا غوطه وریم. از گشنگی در گوشه پایانه مرده ست.

پشت دریا جایی نیست! پشت دریا جایی نیست. که دل بر دل گرمش بندی. نه نگاهی که به آن آویزی. من به چشمان خود این را دیدم! از لب ساحل سرد. دستم از هر منمی بود خالی. پی آن خواب و خیال. منتظر قلب تو نیست . قایقت را بگذار ! لب ساحل بنشین . و بخند بر سادگی ات! نه در این ویرانه . هیچ کس منتظر قلب تو نیست.

یه مدتی پیشتون نیستم! از اینکه تو این مدت از محبت هاتون نسبت به من دریغ نکردین یک دنیا ممنونم. شما همیشه بم لطف داشتین و هیچ وقت با وجود شما تنها نبودم. تو بدترین روزای عمرم این. شما بودین که دلگرمم می کردین . همه ی این ها رو گفتم تا بهتون بگم دوستون دارم . امسال دانشگاه قبول شدم و مجبورم که برم یه شهر دیگه. شاید خیلی دیر به دیر آپ شم. دلم واسه همتون تنگ می شه. واسه عادل عزیز که همیشه با نظراتش تشویقم می کرد. میدوارم همیشه موفق باشین .

امروز بهترین ساعتم رو شکستم چون لحظه های بی تو بودن رو به رخم میکشید. ما به کسانی که به فکرمون هستن رو به گریه می اندازیم ما گریه میکنیم برای کسانی که.

حامیان توافق خوب و استقلال علمی. مرا دوست بدار اندک ولی طولانی. کجا بودی وقتی برات شکستم یخ زده بود شاخه گ ل تو دستم. کجا بودی وقتی غریبی و درد داشت من تنها رو دیوونه میکرد. کجا بودی وقتی کنار عکسات شبا نشستم به هوای چشمات. کجا بودی وقتی که پرپر شدم.