دلی که نشسته کنار پنجره زار می زند. و خواب دیده ام شبی مرا کنار می زند. غروب ها که می شود خیال چشم های تو. تو را دوباره در دل شکسته جار می زند. یکی نگاه می کند یکی گناه می کند. یکی سکوت می کند یکی هوار می زند. و عشق درد مشترک میان ماست با همه. کسی که شعر گفته یا کسی که تار می زند. درست مثل بازی گذشته های شاعری. که جای سنگ و گل به دوستش انار می زند. خدا کند به وعده اش وفا کند که گفته بود. شبی مرا به جرم عشق خویش دار می زند. بیست و پنجم اسفند ۱۳۹۰. ๑ ๑ غریب آشنا ๑ ๑ -. قالب های ای ک س.

به سلامتی هرکس که دلش از یکی خونه! به سلامتی هرکس که دلش از یکی دوره! به سلامتی اون کسی که دردامو میدونه! به سلامتی اون کسی که میدونه ولی همیشه ساکت می مونه! ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﻋﺸﻘﺸﻮ ﻣﯿﺒﯿﻨﻪ. ﺩﻟﺶ ﭘﺮ ﻣﯿﮑﺸﻪ ﺑﭙﺮﻩ ﺗﻮ ﺑﻐﻠﺶ ﻭﻟﯽ ﻧﺠﺎﺑﺘﺶ. ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﭘﺴﺮﯼ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﯾﻪ ﺑﺎﺭﻡ ﺑﻪ. ﺧﻮﺩﺵ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﺪﺍﺩ ﺩﺳﺘﺶ ﺑﻪ ﻋﺸﻘﺶ ﺑﺨﻮﺭﻩ ﻭﻟﯽ.