از تمام دیوارهای این شهر چشم اویزان است. روياهايمان را با خود آوردهايم . خسته از باور کردن هر آنچه به خوردم داده اند. دست عروسکم را میگیرم و به زیر تختم میروم و با او درد دل میکنم. گاهی از چشم های خود افتادن. از هر سقوطی بد تر است. چای سرد شده ات را بالا بگیر و به این عروسک اعتماد کن . او بی زبان تر از این حرف هاست که تو را لو دهد. چه می شود یک نفر بیاید. چه می شود اگر حوالی ساعتی که مسافر خور نیست.

برای ساختن هر چیز نو خراب کردن هر چیز کهنه از همین امروز لازم است. سحرگاهان که شبنم آیتی از پاک بودن را به گلها هدیه می بخشد. به آن محراب پاکش آرزو کردم برایت . روز اول فروردین که مصادف است با سالروز تولدم بر همه دوستان مبارک. آرزوی سلامتی بهروزی و سربلندی برای همه دارم. می دانی ویران که می شوم.

رفتارهائی که هر نوع رابطه را از بین می برد. بسم الله الر حمن الر حیم.

بر زمین افتاده پخشیده ست. دست و پا گسترده تا هر جا. و نمی داند چرا حتی. این غم آور وحشت منفور را خیام پرسیده ست. وز محیط فضل و شمع خلوت اصحاب هم هرگز. هیچ جز بیهوده نشنیده ست. کس نداند کی فتاده بر زمین این خلط گندیده. وز کدامین سینه ی بیمار. کرمکی در هیچ حالی از دگردیسی.

آغاز سال یکهزار و سیصد و نود و چهار شمسی! یعنی آغاز سالی داشتیم معرکه! البته آغاز آغازش خوب بودااااااااا . یک زد و خورد اساسی و اعصاب خوردیو. ظ روز یکشنبه ٢۳ فروردین ۱۳٩٤.