جای او در قلبت حسابی گرم است. و من تنها سرما زده ی این بهارم! راضیه دی ماه ۹۲. آنقدر با تمام وجودت در رفتن و گریزی. دقیقه ای کنار بالشم آرام نمی گیرد! راضیه دی ماه ۹۲. کاش میتوانستم سدی بسازم! نه در مقابل سیلاب ها که برای مهار خیال ها! افکار درهم و برهم ناخوانده که شبانه هجوم می اورند و. خواب را از سرت می شویند! خاطرات رسوب شده را بجای میگذارند! بامداد 1 آذر 92. و گاهی که دلت از زندگی.

نخستین نگاهی که ما را به هم دوخت. نخستین سلامی که در جان ما شعله افروخت. نخستین کلامی که دلهای مارا. به بوی خوش اشنایی سپرد و. چه خوش لحظه هایی که دزدانه از هم. نگاهی ربودیم و رازی نهفتیم. هفته او ل شهریور ۱۳۸۹. هفته او ل اردیبهشت ۱۳۸۸. هفته او ل اسفند ۱۳۸۷.

در این حوالی شعر است که می بارد. بی چتر بیا! کانون شعر و ادب علوم پزشکی یزد. کانون شعر و ادب علوم پزشکی شیراز. کانون شعر و ادب دانشگاه فردوسی. کانون شعر و ادب علوم پزشکی زاهدان. کانون شعر و ادب دانشگاه صنعتی شریف. کانون شعر و ادب دانشگاه هرمزگان. کانون شعر و ادب دانشگاه بیرجند. کانون شعر و ادب علوم پزشکی سبزوار. کانون شعر و ادب دانشگاه تبریز. کانون شعر و ادب دانشگاه شاهد. کانون شعر و ادب علوم پزشکی بم. در این حوالی شعر است که می بارد. بی چتر بیا! تو را بخاطر زیبایی ات نمیبخشم .

توبه اندازه ی تنهایی من خوشبختی. من به اندازه ی زیبایی تو غمگینم. تنها کسی که در این دنیا خوشبخت شد. که مرده به دنیا آمد. مثل حلوای عذای کسی که دوستش داری. دل درد نبودنت را گرفته ام. مدت هاست قندی در دلم آب نمیشود. ومن هر روز لیز میخورم. از چشم ها بیرون می آیند. و به تو حق دادم.