10 مهرماه 86 روز تولد خودم و وبلاگم نوشتم که تا مرگ دلم. همه جا اشکم سرازیره و دل از زندگی سیره و. انگار این روزا دل داره می میره و میره پی کارش. هیچ وقت نخواستم که تورو با چشمات به یاد بیارم. نمی خواستم که تورو تو گم ترین آرزوهام ببینم. نمی خواستم که بی تو به دیوارا بگم هنوزم دوس ت دارم. آخه تو هول و ولای پریشونیا تورو نداشتم. ای بی مرو ت! وقتی تو با منی.

ببین تو اصلا به من نامه ی عاشقونه نمی نویسی هه هه هه. كاشكي روز تولدت كنارم بودي گلم تا دوتايي با هم جشن بگيريم دلم هواتو كردي. اخه من چرا انقد دوست دارم. تولدت مبارك مبارك بيا شمع هارو فوت كن تا صد سال زنده باشي. از خدام میخوام که همیشه مراقبت باشه. میخوام که بهت عمر همراه با سلامتی و شادی بده. می خواهم برایت بگویم .

حرارت دار عشق وقتی کنار منی تو. غم و بي كسي خياله. تو حجاب خواب و رويا. از تو با دنیای خود خلوت. باید آخر من به این بیگانگی عادت کنم عادت. آشنایی کو بجان در پای مهرش افکنم.

دلم از غصه تو داره می میره. تو بیا تا این دلم آروم بگیره. زمان غارتگر غریبی ست همه چیز را بی اجازه می برد. و تنها یک چیز را همیشه فراموش می کند با خود ببرد. حس دوست داشتن تو را. اسیر لحظه های بی توام. چه درد عظیمی ست در حسرت تو آتش گرفتن! یه روزی.

ღ تو بگو از غم تنهایی من ღ. همه جا در پی تو. گریزانم ازاین خسته ترین شکل حیات. که به اجباربه پایم بستند. و تو ای پاک ترین خاطره ها. همه جا در پی تو می گردم. شب های پر از تنهایی. من تو را خواهم خواند. توی شب های پر از تنهایی. یادی از دلدار دیوانه بکن. من تو را می خواهم. و تو هم می دانی. من تو را ناب ترین شوق زمین می دانم. تو مرا عاشق دیوانه بدان. به سراغ تو شبی .