بعد از آن دیوانگی ها ای دریغ. باورم ناید که عاقل گشته ام. گوئیا او مرده در من کاینچنین. خسته و خاموش و باطل گشته ام. هردم از آئینه می پرسم ملول. سایه ای هم زانچه بودم نیستم. ره نمی جویم به سوی شهر روز. بی گمان در قعر گوری خفته ام. گوهری دارم ولی آن را ز بیم. در دل مردابها بنهفته ام. اما نمی پرسم ز خویش. بوسه می بخشم ولی خود غافلم. کاین دل دیوانه را معبود کیست. او که در من بود دیگر نیست نیست.

گفتم باز شایعس ولی شایعه تو 1 سایت -2 سایت-چند تا سایت میتونسته شایعه باشه. الان که بیشتر از 1 هفته گذشته هنوز منتظرم یکی بیاد بگه بابا همش الکی بود مرتضی نمرده .

اگر چشمان من دریاست توی فانوس شبهایش. کسانی که به من لطف دارن. تقدیم به خود خانم گوگوش که ملکه ی زبیایست.