این نجوای شبانه من است. او حرفهای دلت را میشنود . میگفت بعد چند سال به مشهد مقدس مشرف شدم. با فاصله از ضریح به آقا سلام میدادم و سعی می کردم به جمعیت فشاری وارد نکنم. به آقا حرفامو دردامو میگفتم و اشک میریختم. ظاهرا روز آخر بود قصد کردم به ضریح نزدیک بشم ولی خیلی شلوغ بود. یهو تو دلم افتاد .

گفتگوی بنده با یک حامی جریان فتنه.

حامیان توافق خوب و استقلال علمی. گر تورا با ما تعلق نیست ما را شوق هست. گر تو را بی ما صبوری هست ما را تاب نیست. سنگ در اب میاندازم و میپندارم. با همین سنگ زدن ماه بهم میریزد. کی به اناختن سنگ پیاپی در اب. ماه را میشود از حافظه اب گرفت. لیست کل یادداشت های این وبلاگ.