و خسته در این شهرمو دل. با که توان گفت که غمخواری نیست. زآشنایان کهن یار و پرستاری نیست. یارب این شهر چه شهریست که صد یوسف دل. به کلافی بفروشیم و خریداری نیست. فکر بهبود خود ای دل. باز هم قلم آنچنان که می خواهم با دل. در این میان فقط نظاره گر است. همیشه در زندگی ام عقل حکم فرما بود به جز یک دفعه. ولی حال نه او هست نه احساس او.

شایسته است که دانش انسان بر گفتارش افزون و خردش بر زبانش چیره باشد .

دلنوشته های یه عاشق! این روز ها دلم خیلی پرتوقع شده است. گاهی دلم میخواهد در ه مه م ه ی س کوت درونم گم شوم. در د ریای ت هی افکارم غ رق شوم. با آواز بی ص دای ق ناری د ل م زمزمه کنم و شعر بی آه نگی بخوانم . بدون هیچ د غد غ ه ای. شاید گاهی دلم بی د غد غ ه بودن میخواهد . البته اگر سوزنی وجود داشته باشد. که فقط منو میخواد! .

که دلها همه بی قرار از اوست. دل آقا اسیر زلفت بود. خنده ات باده ی حیاتش بود. پای گهواره ات مراجع مان. م هرلبیک یا حسینت را. جان زهرا بزن به طالع مان. مست بودن به قیل وقال که نیست. مرد بودن به سن وسال که نیست. بی جهت حرمله سه شعبه نخواست. گریه هایت برای آب نبود. پدرت را غریب می دیدی. تا که پلک تو را عطش می بست.

شب که جوی نقره ی مهتاب بیکران دشت را دریاچه می سازد من چراغ زورق اندیشه ام را می گشایم در مسیر باد شب که آوایی نمی آید از درون خامش نیزارهای آبگیر ژرف من امید روشنم را همچو تیغ آفتابی می سرایم شاد شب که می خواند کسی نومید من زراه دور دارم چشم با لب سوزان خورشیدی که بام خانه ی همسایه ام را گرم می بوسد. پایگاه خبری تحلیلی فرزانگان امیدوار. یا د د اشت ها ی شخصی خو د م .

از هستی خویشتن رها باید شد. از دیو خودی خود جدا باید شد. آن کس که به شیطان درون سرگرم است. کی راهی راه انبیا خواهد شد. درسی که زندگی به من آموخت زندگی خانوادگی مثل یک سفر دریایی است . ابتدا با قایقی کوچک - که به اندازه همان دو نفر گنجایش دارد- و دو پارو و بادبانی که متناسب با قایق است سفرتان آغاز می شود. سفر دریایی سفری پر از رمز و راز است و پر از لحظات پیش بینی نشده! .