دنیا یک تجارت خانه است و ما انسان ها گذرمان به این تجارت خانه افتاد تا تجارت کنیم. باید در این تجارت خانه روز به روز رشد کنیم تا در منزل و مأوایمان که آخرت است از این تجارت استفاده کنیم.

إ ل ه ی إ ل ی ک أ ش ک و ن ف سا ب الس وء أ م ار ة. این ره که تو می روی. مستی با جرعه ای شعر. بهترین شعر هایی که خواندم. زمانه دیگر زمانه ی مجنون ها نیست. ما همان ورپریدگان اولیه هستیم. زندگی می نشیند روی قفسه ی سینه اش و نفس کشیدن برایش سخت می شود. دستانش را حلقه می کند دور گردن نازک و سفیدش و سعی می کند به تدریج فشار را بیشتر کند تا کم کم خفگی تمام وجودش را بگیرد.

چاره بعد از تو ندانم به جز تنهایی. چاره بعد از تو ندانیم به جز تنهایی. نمی دانم چرا انتظار داشتم تو همان آدم یک سال پیش باشی. تا الان که خاصیت دیگری نداشتم. حالا صبح خیلی زود است و تو هم نیستی و ش.

همه ی آن چیزها که. سخت سخت به دست آمدند . هنوز هم وقتی دلم می گیرد لاک می زنم به ناخن هایم و اینقدر وسواس به خرج می دهم که رنگاهیش حالم را جا بیاورد . هنوز هم وقتی زیادی خوشحالم ته دلم با خودم خلوت می کنم. و خیلی هنوز های دیگری که هنوز به وجودشان پایبندم. گرد و غبار خفه ام می کند وقتی لب می گشایم که چیزی بگویم. باشد که باشیم برای هم .

البته نه از اونهایی که از کل روشنگری بودن فقط گرش براشون مونده! شیوه ی قرار دادن عکس در وبلاگ! به یاد خانم جعفری عزیز.

کمی که لابه لای نوشته هایم بگردی پیدایم میکنی. هیچ حرفی بهتر از سکوت پیدا نمی کنم. گاهی حرف می زند گاهی فریاد می کشد. و من همیشه به دنبال کسی می گردم. که بفهمد یک نگاه خسته چه می خواهد بگوید. تنها در پس کوچه های دلم. روزی حسادت و دیوانگی و دروغ و عشق و. قرا گذاشتن باهام قایم موشک بازی کنن.

روی نیمکت با حالتی که فقط مخصوص خودش بود لم داد و بلند بلند خندید . دوباره به زمین خیره شد تا کفش سی و هفتم رد شود . تا دوباره داد بزند و حرف هایی که تمام جداره های گلو تا سمت چپ سینه اش را زخم کرده بودند بالا بیاورد . این یکیو از همه چیزایی که تو عمرم نوشتم بیشتر دوس دارم . من هم یک روز بچه بودم.