دل شبگرد و در یائی نداری تو حتی چشم رویائی نداری برو درد غربت شو که دیگر غریبه در دلم جائی نداری. ام ا پروازت را هرگز. ام ا داستانت را هرگز. ام ا راهت را هرگز. ام ا پیامت را هرگز. اینک که میروی به جمع. کز ما درود بر ایشان. را در دست ما بسپار. بد و از آن بتر.

سکوتم از رضایت هست! بیا تا برایت بگویم. دریچه ای به سوی ملکوت. نوشته های یک برادر کوچکتر. یاد داشت های شخصی احمدی نژاد. هیچ آدابی و ترتیبی مجوی. دارم بر می گردم به خونه م . مثل گذر بود سکوت . امیدوارم دوستان پارسی بلاگی هم تنهام نذارن. جز خوبی از پارسی بلاگ ندیدم . اما بر می گردم به همون اتاق کوچیک و ساده ی خودم . به قصه گو سر بزنین .

دیروز مریم تا از خواب بیدار شد اومد پیش من که داشتم تو آشپزخونه براشون صبحانه. یه لحظه دست از کار کشیدم فکر کردم شاید اشتباه شنیدم . تو ایام عید هر جا که بودیم. همه سر ساعت شش و نیم میومدن پای تلوزیون و غرق. نگاه کردن جومونگ می شدن این روزها هم هر کس خونه مون مهمون بوده یا ما خونه. خب بچه حق داره دیگه! .

اینجا ایینه ی روح منه . دلم لبريز اندوه است و تنگ دوستت دارم. بخوان شعري به آهنگ قشنگ دوستت دارم. قدمهاي مرا باران به سمت خانه تان آورد. به دستم شاخه ي ياسي به رنگ دوستت دارم. دلم شد تنگ آن روزي که مي زد دست معصومت. مرا در کوچه ي رندان به سنگ دوستت دارم. کلاس اول عشق و دو همشاگردي عاشق. من و تو آن دو شاگرد زرنگ دوستت دارم. نشستم خط به خط با تو نوشتم مشق باران را. به روي دفتري کاهي به زنگ دوستت دارم. در و ديوار اين خانه پر است از شعر و افسانه. پر از نقاشي بي آب و رنگ دوستت دارم.