كنار آبهاي گرم اقيانوس هند. در ديار مهتاب كه نقشه ي جهان عشق را روي طاقه شالهاي زمين و آسمان دوخت و . در ادامه عكسي دارم از مهتاب و قطعه شعري از نسرين بهجتي براي سالمرگش. مهتاب زن بلوچ سرزمين من. كه از تمام بلوچستان بوي شاليزار مي آمد. مهتاب وقتی موج را کنار شوره زار. زیر دستش س ر می خوردند! آقا جانم.

تو نزدیکی که ماهی ها به سمت خونه برگشتن. به عشقت راه دریا رو بازم وارونه برگشتن. تو این دنیا یه آدم هست که دنیاشو تو می بینه. کسی که پای هفت سینت یه عمره سیب می چینه. کنار سبزه و سنجد کنار آب و آیینه. تموم لحظه های شب سکوتت هفتمین سینه. تو هم درگیر تشویشی مث حالی که من دارم. برای دیدنت امشب تموم سال بیدارم! هوای خونه برگشته تموم جاده بارونه. یه حسی تو دلم می گه تو نزدیکی به این خونه. نوشته شده درشنبه ۲۸ اسفند۱۳۸۹ساعت 14توسط sam. تو را من در میان آسمان ها جستجو کردم.

چند یادداشت پراکنده از فصلهای آغازین یک دفتر ناتمام. شین را بردیم رساندیم خانه اش و تحویل آن کسی دادیم که باید می دادیم. بعد همه چیز به خوبی و خوشی تمام شد و آن دو تا آخر عمر با خوشبختی در کنار هم زندگی کردند.

ای تنها بهونه من واسه زنده موندن. ترن ها مدام سوت می کشند. اما وقتی می خواهی بیایی. و راه های زیر زمینی را نیز. اما من دریاها را پشت سرگذاشتم. که از پشت میله ها می گذرد.

طول ناحیه در قالب بزرگتر از حد مجاز. و من از خودم بی خود شده ام. به یاد بالا و پایین پریدن های با ذوق و شوق. به یاد کشیدن دست پدر برای تاب خوردن. به یاد انتظار های بیش از حد در صف سرسره های مارپیچی.

مورچه ی بدبخت بیچاره ی کارگر! یکی بود یکی نبود. یه دفعه یه بچه ی از خدا بی خبر پیداش میشه و میاد این دونه رو از مورچه ی. بیچاره ی بدبخت فلک زده ی آواره میگیره. مورچه یه عالمه ناراحت میشه و غصه میخوره. بعدم میشینه و میزنه زیر گریه. اینقد گریه میکنه تا یه دریاچه درست میشه. مورچه ها توی اون زمانا دچار قهدی آب شده بودن و داشتن از بی آبی میمردن. ترتیب مورچه ها دوباره توی خونه هاشون آب داشتن.

ترا که هرچه مراد است در جهان داری چه غم زحال ضعیفان ناتوان داری. همیشه علت اینهمه علاقه و توجه بعضیها به فوتبال برایم سوال بوده است. بارها شنیده ام یکی بخاطر باخت تیمش سکته کرده یا یه عده بعد از پایان یک مسابقه در حد مرگ همدیگه رو کتک زدند یا ورزشگاه رو داغون کرده اند و.

بند تسبیحم اگر بگسست معذورم بدار. ما رو از دعای خیرتون بی بهره نذارید. چند روز پیش یکی از دوستانم که تازه از دانشگاهی در کانادا فارغ التحصیل شده بود رو دیدم. برگشته بود تا به کشورش ادای دین کنه. برای یه مصاحبه استخدامی رفته بود شهرداری . انگار هرلحظه میخواست هق هق گریه کنه.